USDC ilk kez hesap varlıklarını dondurdu, Merkeziyetsizlik ekosistemi yeni bir meydan okumayla karşı karşıya.

USDC üretim kurumu CENTRE Consortium yakın zamanda eşi benzeri görülmemiş bir eylem gerçekleştirdi. Edinilen bilgilere göre, bir hukuki otoritenin talebi üzerine bir Ethereum adresi kara listeye alındı ve bu adresin sahibi olan 100,000 USD'lik USDC varlıkları donduruldu. Bu, USDC tarihindeki ilk benzer durumdur.

Blockchain verileri, bu kara liste işleminin 16 Haziran 2020'de gerçekleştiğini gösteriyor. Şu anda ilgili taraflar daha fazla ayrıntı açıklamadı.

Belirtilen kurallara göre, bir adres kara listeye alındığında, artık USDC alması mümkün olmayacak ve bu adresin kontrolündeki tüm USDC'ler dondurulacak, transfer edilemeyecek. CENTRE, iki durumda kara liste uygulama hakkına sahiptir: birincisi, adresin potansiyel güvenlik riski taşıması; ikincisi, ilgili yasal düzenlemelere uymak.

Sektör uzmanları, USDC üreticisinin kullanıcı sözleşmesinde kara listeye alınma riskini açıkça belirtmesi gerektiğini vurguladı. Şu anda, USDC piyasa değeri 1 milyar doları aştı.

Bazı sektör uzmanları, kolluk kuvvetlerinin harekete geçerken fon havuzlarını ve bireysel adresleri ayırt edebileceğini düşünüyor. Fon havuzları genellikle bireysel mülk olarak kabul edilmez, doğrudan dondurulamaz, ancak ilgili taraflardan, fonların bireysel bir adrese aktarılması durumunda dondurma uygulamaları istenebilir.

Bu olay, merkeziyetsiz finans ( DeFi )'in merkeziyetçi zorluklarla karşı karşıya olduğu tartışmalarını tetikledi. USDC gibi merkezi özelliklere sahip tokenlerin yaygın kullanımı, tüm merkeziyetsiz ekosistemin güveninin tek bir merkezde yoğunlaşmasına yol açabilir. Bu merkezileşme, tek noktada arıza veya yetki istismarı gibi sistemik riskler doğurabilir.

Bazı analizler, USDC'nin yaygın kullanımının, tüm merkeziyetsiz ekosistemin risklerini merkezi kontrol altındaki vekil sözleşmelerinde toplayabileceğini belirtmektedir. Bu durumda, USDC'nin yönetim organı aslında tüm ekosistem üzerinde büyük bir etki gücüne sahip olmaktadır. Bu, derin bir soruyu gündeme getiriyor: Peşinde koştuğumuz merkeziyetsizlik, aslında daha yüksek bir merkezileşmeye yol açabilir mi?