On-chain borç verme pazarının gelişim yönü: spekülasyondan pratikliğe

On-chain borç verme protokolü, internet finansmanının temel taşlarından biri olarak, küresel kullanıcılara adil bir sermaye erişim kanalı sunmayı hedeflemektedir. Bu model, daha adil ve verimli bir sermaye piyasası inşa etmeye yardımcı olarak ekonomik büyümeyi teşvik etmektedir.

On-chain borç verme potansiyeli büyük olmasına rağmen, mevcut kullanıcılar hala esas olarak kripto yerel topluluğu ile sınırlıdır ve kullanımları çoğunlukla spekülatif ticaretle sınırlıdır. Bu durum, kapsanabilir pazar ölçeğini büyük ölçüde kısıtlamaktadır. Bu makale, kullanıcı tabanını nasıl kademeli olarak genişleteceğimizi, daha üretken borç verme sahnelerine geçiş yaparken karşılaşabileceğimiz olası zorluklarla nasıl başa çıkacağımızı tartışacaktır.

On-chain kredi durumları

Kısa bir süre içinde, on-chain borç verme piyasası, kavramsal aşamadan birçok piyasa testi görmüş olgun protokole dönüşmüştür ve birçok şiddetli dalgalanmaya rağmen kötü borç oluşmamıştır. Şu anda, bu protokoller toplamda 43.7 milyar dolar mevduat çekmiş ve 18.6 milyar dolar ödenmemiş kredi vermiştir.

Mevcut on-chain borç verme protokollerinin ana talep kaynakları şunlardır:

1. Spekülatif ticaret: Kripto yatırımcıları, kaldıraç kullanarak daha fazla kripto varlık satın alır.
2. Likidite Elde Etme: Yatırımcılar, varlık satışı nedeniyle ortaya çıkan vergilerden kaçınmak için kripto varlık likiditesi elde etmek amacıyla borçlanma yoluna gider.
3. Arbitraj Flaş Kredisi: Piyasa geçici fiyat dengesizliğinden yararlanmak için arbitraj trader'ları tarafından kullanılan çok kısa vadeli krediler.

Bu uygulamalar esas olarak kripto yerel kullanıcılara hizmet vermekte ve spekülasyona odaklanmaktadır. Ancak, on-chain borç verme vizyonu bunun çok ötesindedir. Küresel teminatsız borç toplamı 320 trilyon dolar veya hanehalkı ve finansal olmayan şirket kredileri toplamı 120 trilyon dolara kıyasla, on-chain borç verme protokollerinin şu anki 18.6 milyar dolarlık teminatsız kredisi bunun içinde önemsiz bir kısmı oluşturmaktadır.

On-chain borçlanmanın, daha üretken sermaye kullanımlarına (örneğin, küçük işletme finansmanı, kişisel araç alımı veya konut kredisi) doğru evrilmesiyle birlikte, pazar büyüklüğünün birkaç büyüklük sırası kadar artması bekleniyor.

On-chain Kredilerin Geleceği

On-chain borç verme pratikliğini artırmak için iki anahtar iyileştirme yapılması gerekmektedir:

1. Teminat varlık kapsamını genişletin

Şu anda, yalnızca birkaç kripto varlık teminat olarak kullanılabilir, bu da potansiyel borç alanların sayısını büyük ölçüde sınırlamaktadır. Ayrıca, kripto varlıkların yüksek volatilitesini telafi etmek için mevcut on-chain borç verme genellikle %200 veya daha yüksek teminat oranları gerektirmekte, bu da borç alma talebini daha da baskılamaktadır.

Kabul edilebilir teminat varlıklarının kapsamını genişletmek, yalnızca daha fazla yatırımcının yatırım portföylerini kullanarak borçlanmalarını sağlamakla kalmaz, aynı zamanda on-chain borç verme protokollerinin kredi verme kapasitesini de artırır.

2. Aşırı düşük miktarda teminatlı kredi vermeyi teşvik et

Şu anda, çoğu on-chain kredi protokolü aşırı teminat modeli kullanıyor; bu, borçlunun teminat varlık değerinin borç miktarından daha yüksek olması gerektiği anlamına geliyor. Bu model, sermaye kullanım verimliliğini düşürüyor ve birçok pratik uygulama senaryosunun (örneğin, küçük işletme finansmanı) gerçekleştirilmesini zorlaştırıyor.

Aşırı düşük teminatlı borç verme yoluyla, on-chain borç verme daha geniş bir borçlu kitleyi kapsayabilir ve böylece kullanımını daha da artırabilir.

Bu iyileştirme önlemlerinin uygulanma zorlukları farklılık göstermektedir; bazıları nispeten kolay uygulanabilirken, diğerleri yeni zorluklar getirecektir. Ancak, optimizasyon süreci kolaydan zora doğru kademeli olarak ilerleyebilir.

Teminat Varlık Kapsamını Genişlet

Diğer küresel varlık sınıflarıyla karşılaştırıldığında, kripto para piyasasının toplam piyasa değeri yalnızca 3 trilyon dolar olup, küresel finansal varlıkların yalnızca küçük bir kısmını oluşturmaktadır. Bu nedenle, teminat kapsamının sadece bazı kripto varlıklarla sınırlı tutulması, on-chain borçlanmanın büyümesini büyük ölçüde kısıtlamaktadır.

Varlıkları tokenleştirmek ve on-chain borç verme ile birleştirerek, yatırımcıların tüm yatırım portföylerini borç verme için daha etkili bir şekilde kullanmalarını sağlamakta, bu sayede yalnızca kripto varlıkların küçük bir kısmıyla sınırlı kalmadan potansiyel borç alanlarının kapsamını genişletmektedir.

Teminat varlık yelpazesini genişletmenin ilk adımı, yüksek likiditeye sahip ve sık işlem gören varlıklardan (hisse senetleri, para piyasası fonları, tahviller vb.) başlayabilir. Uzun vadede, likiditesi daha düşük fiziksel varlıklara (tokenleştirilmiş gayrimenkul mülkiyeti gibi) genişlemek büyük bir büyüme potansiyeli sunacaktır.

Sonunda, on-chain borç verme, ipotek kredisi için gayrimenkul teminatı verme aşamasına gelebilir; yani kredi verilmesi, gayrimenkul alımı ve gayrimenkulün teminat olarak borç verme sözleşmesine konulması bir blok içinde atomik olarak tamamlanabilir. Aynı şekilde, şirketler de borç verme sözleşmeleri aracılığıyla finansman sağlayabilir; örneğin, fabrika ekipmanlarını satın alırken bunları teminat olarak sözleşmeye koyabilirler.

Düşük Teminatlı Kredi Verme

Şu anda, çoğu on-chain borç verme protokolü aşırı teminat modeli kullanıyor. Bu model, borç verenin güvenliğini sağlasa da, aynı zamanda sermaye kullanım verimliliğini düşürüyor ve birçok gerçek uygulama senaryosunun gerçekleştirilmesini zorlaştırıyor.

Kripto sektöründe, düşük teminatlı borçlanma için ilk talep muhtemelen piyasa yapıcılar ve diğer kripto yerel kuruluşlardan gelecektir. Ancak, erken dönem merkeziyetsiz düşük teminatlı borçlanma girişimlerinin çoğu borç verme mantığını zincir dışı işlemekteydi veya nihayetinde aşırı teminatlandırma modeline yöneldi.

On-chain borç verme ürünlerinin en büyük büyüme fırsatı, geleneksel bankaların etkili bir şekilde kapsayamadığı piyasalardadır, örneğin:

1. Bireysel kredi pazarı: Son yıllarda, geleneksel olmayan kredi kuruluşlarının bireysel düşük teminatlı kredi pazarındaki payı sürekli artmakta, özellikle düşük gelirli ve orta gelirli gruplar arasında. on-chain kredi, bu eğilimin doğal bir uzantısı olarak tüketicilere daha rekabetçi kredi oranları sunabilir.

2. Küçük işletmelerin finansmanı: Kredi miktarı küçük olduğu için büyük bankalar genellikle küçük işletmelere kredi vermek istemez. On-chain borç verme bu boşluğu doldurabilir ve daha kolay, verimli bir finansman kanalı sağlayabilir.

Çözülmesi Gereken Zorluklar

Yukarıda belirtilen iyileştirmelerin on-chain borçlanmanın potansiyel kullanıcı tabanını önemli ölçüde genişleteceği doğru olsa da, bunlar aynı zamanda bir dizi yeni zorluk da getirmektedir, bunlar arasında:

1. Likit olmayan varlıklar tarafından desteklenen borç pozisyonlarını işleme.
2. Fiziksel teminat varlıklarının tasfiye sorunu
3. Risk priminin belirlenmesi
4. Merkeziyetsiz Kredi Risk Modeli

Diğer zorluklar arasında on-chain gizlilik, teminat havuzunun genişlemesiyle birlikte risk parametrelerinin ayarlanması, düzenleyici uyumluluk ve borç alınan gelirlerin gerçek dünya faydaları için daha kolay kullanımı bulunmaktadır.

Sonuç

Son birkaç yılda, on-chain borç verme protokolleri sağlam bir temel oluşturdu, ancak henüz gerçek potansiyellerini tam olarak ortaya koymadılar. On-chain borç vermenin bir sonraki aşaması daha heyecan verici olacak: protokoller, kripto yerel ve spekülasyona dayalı senaryolardan daha verimli ve gerçek dünya ile ilgili finansal uygulamalara doğru aşamalı olarak geçiş yapacak.

Sonunda, on-chain borç verme finansal eşitsizliği ortadan kaldırmaya yardımcı olacak ve her yerdeki tüm işletmeler ve bireyler, eşit bir şekilde sermaye elde edebilecekler. Bu, uğruna savaşmaya değer bir hedef olacak!