1 Mayıs Düşünceleri: Emek Günü’nün Ekonomik Mantığı

1 Mayıs Uluslararası İşçi Bayramı'nın gelmesiyle birlikte, 1886'da Chicago'da işçilerin 8 saatlik çalışma günü için verdikleri tarihi grevi hatırlamadan edemiyoruz. Bu olay, işçi haklarının önemli bir dönüm noktasını işaret etmekle kalmamış, aynı zamanda mevcut ekonomik sistem üzerine derin düşüncelere de yol açmıştır.

Ekonomi teorileri genellikle belirli bir duruşu ve çıkarları yansıtır. Bazı ekonomistler tamamen serbest istihdamı desteklemeye meyilli olabilirler, ancak bu görüşün arkasında sermaye sahiplerine olan bir tarafgirlik yatıyor olabilir. Lu Xun, bazı insanların "kapitalistlerin köpeği" rolünü üstlenebileceğini, zenginlere dalkavukluk yaparken yoksullara bağırdığını keskin bir şekilde belirtmiştir.

Ancak, çalışma düzenini ticaret savaşları veya askeri çatışmalarla ilişkilendiren argümanlar yanıltıcıdır. Tarih, tam tersine, aşırı üretim ve genişleyen talebin sömürge savaşlarına yol açtığını göstermektedir, makul bir iş düzeni değil.

İnsanların üretimi genel olarak üç aşamaya ayrılabilir: öz yeterlilik, başkalarının ihtiyaçlarını karşılama ve kâr amacıyla üretim. Son aşama, yani kapitalist üretim tarzı, genellikle aşırı üretim ve piyasa doyumuna yol açar. Bu model, bazı kripto para piyasalarındaki spekülatif davranışlara benzer; aşırı arz en sonunda değerin sulanmasına neden olur.

Kapitalist üretim tarzının temel sorunu, insanı kar elde etmenin aracı olarak görmekte, amaç olarak değil. Bu düşünce tarzı insanı "araç insan" haline getiriyor ve sürekli olarak kendini yakarak kar yaratmaya çalışıyor.

Sıradan bir işçi için mali özgürlüğü sağlamak ideal bir hedef olabilir, ancak gerçeklikte mevcut sistem içinde nasıl denge sağlanacağına odaklanmak daha önemlidir. Mümkün olan bir yön, akıllı yatırım ve finansal stratejilerle, kendimizi aşırı tüketmeden ekonomik bağımsızlığa kademeli olarak ulaşmaktır.

Mevcut ekonomik ortamda, kalan fonları kıt ve potansiyeli yüksek varlıklara yatırmak akıllıca bir seçim olabilir. Mantıklı analiz ve uzun vadeli tutma ile, belki de kapitalist üretimin dalgalanmaları arasında kendi yerimizi bulabiliriz.

Sonuç olarak, 1 Mayıs Emek Bayramı sadece işçilere bir saygı duruşu değil, aynı zamanda mevcut ekonomik modeli sorgulamak ve daha adil ve makul üretim ilişkileri arayışında bir fırsattır. Tatilin tadını çıkarırken, mevcut sistemde kişisel gelişim ile toplumsal ilerleme arasındaki dengeyi nasıl bulabileceğimizi düşünmekte fayda var.